Spis treści: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Soren Kierkegaard (1813-1855) |
|
|
SØREN KIERKEGAARD (1813-1855)
(Søren Kierkegaard, Powtórzenie)
„Zdarzyło się w pewnym teatrze, że wybuchł pożar za kulisami.
Pajac wyszedł przed kurtynę, aby powiadomić o tym publiczność.
Myślano, że to żart, i klaskano w dłonie;
pajac powtórzył wiadomość; bawiono się jeszcze bardziej.
Tak właśnie myślę – koniec świata nastąpi przy ogólnym śmiechu
i oklaskach dowcipnisiów, którzy będą myśleli, że to żarty”.
Fot. Stefan Szary
„Poza kręgiem moich bliskich mam tylko jednego wiernego przyjaciela, mój smutek; pośród radości, wśród pracy, wywołuje on mnie na stronę, chociaż cieleśnie pozostaje na miejscu, ażeby mnie tylko przekonać, że istnieje. Mój smutek jest najwierniejszą kochanką, jaką kiedykolwiek miałem, cóż dziwnego, że kocham ją wciąż z wzajemnością”.
(Søren Kierkegaard, Albo-Albo)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|