O ŻYCIU WEDŁUG SØRENA KIERKEGAARDA (1813-1855)

"Z życiem ducha jest tak,
jak to się dzieje z wieloma kwiatami -
ich korony ukazują się na końcu". *

"Nie tylko dla innych, ale i dla siebie samego jest się zagadką.
Badam siebie; jeżeli mnie to męczy, zapalam dla zabicia czasu cygaro
i myślę: na Boga, co Stwórca myślał, tworząc mnie,
albo czego się po mnie spodziewał?"

"Jeżeli ma być porządek na świecie -
a Bóg przecież chce tego, gdyż nie jest Bogiem chaosu -
to musi się przede wszystkim dostrzegać,
że każdy człowiek jest pojedynczym człowiekiem i trzeba,
żeby siebie za pojedynczego człowieka uważał". **

"Mam tylko jednego przyjaciela: to echo.
A dlaczego echo jest moim przyjacielem?
Bo kocham mój smutek,
a echo mi go nie zabiera.
Mam tylko jednego powiernika: to cisza nocy.
A dlaczego cisza nocy jest moim powiernikiem?
Bo milczy".

"Moja dusza jest tak smutna, że żadna myśl nie może jej pocieszyć,
żadne uderzenie skrzydeł nie wzniesie jej w przestrzenie eteru.
Jeżeli się porusza, to leci tuż przy ziemi, niskim lotem jak ptak,
który się dostał w podmuch huraganu.
Nad moim światem wewnętrznym panuje znieruchomienie,
strach, jak przeczucie trzęsienia ziemi".

"Mam sekret do powierzenia...
Komuż go zwierzę?
Echu? To mnie zdradzi.
Gwiazdom? Są zimne.
Ludziom? Nie zrozumieją..."

"Nie uchodzi kochać młodej dziewczyny tak, jak kocha się matkę,
albo matki, jakby była młodą dziewczyną;
każda miłość ma swoisty charakter,
a miłość do Boga ma swoją absolutną specyficzność,
której wyrazem jest skrucha".

"Miłość jest wszystkim. Stąd dla tego, kto kocha,
wszystko traci znaczenie w sobie i dla siebie
i może nabrać sensu tylko przez wykładnię.
Miłość daje wykładnię".

"Ludzie są nierozsądni.
Nigdy nie używają wolności, którą mają,
a żądają takiej, jakiej nie mają;
jak mają wolność myślenia,
to zaraz chcą wolności gadania".

"Większość ludzi żyje, aby zarobić na utrzymanie;
jeśli na takie już zarobili, żyją, aby zarobić na lepsze utrzymanie,
a kiedy już to osiągnęli - wtedy umierają".

"Pieniądze są nieodzowne, ale z tego nie wynika bynajmniej,
że ich posiadacze potrafią się nimi właściwie posługiwać".

"Większość ludzi tak szybko goni za przyjemnością, że ją przegania.
Dzieje się z nimi tak, jak z tym karłem, który czuwał w swym zamku
nad porwaną księżniczką. Pewnego dnia zdrzemnął się po obiedzie.
Budzi się po godzinie, a jej nie ma. Szybko wkłada siedmiomilowe buty;
zrobił jeden jedyny krok i daleko już ją wyprzedził".

 

"Ludzie są dumni - niech tam,
byłoby jednak lepiej, gdyby byli inni,
ale niech im będzie;
nie wolno jednak im być wyniosłymi ze względu na posiadane pieniądze,
ponieważ nic nie pozbawia człowieka bardziej godności
od takiego właśnie postępowania".

"Nuda jest korzeniem wszelkiego zła".

 

"Jedyna rzecz, której się boję, to nuda".

"Kto nie chce walczyć w świecie z rzeczywistymi przeciwieństwami,
ten skazany jest na walkę z mirażami".